Rudy is Indisch-Guyanees en is opgegroeid met de Hindu tradities. Eén van de gewoonten van dit geloof is het houden van Jandi, een vastenperiode van 9 dagen waarin geen alcohol gedronken en vlees gegeten wordt. De pandit (priester van de tempel) bepaalt wanneer je de Jandi houdt en wat je precies moet koken. Tijdens de 9 dagen hoor je eten te geven aan de armen en aan mensen uit de buurt. Aan het einde wordt een traditionele ceremonie gehouden. Naast het bidden en wat andere dingen worden 7 curry's gekookt. Dit alles wordt met rijst uit een lelieblad gegeten.
Afgelopen zaterdag ging Rudy naar een collega en kwam thuis met een enorm blad vol eten.
En verder:
- heeft Rudy voor het eerst van zijn leven achter de computer gezeten. Hij speelt nu spelletjes en krijgt het "muisgevoel" al aardig in de vingers
- heeft hij het hele huis schoongemaakt. Ik kreeg de taak om de extra slaapkamer op te ruimen en hij heeft de rest van het huis onder handen genomen. Nu mijn uitdaging om het zo te houden.......
- krijgt hij steeds meer plezier in het koken. Hij heeft een zak rijst van 10 kg gekocht dus we kunnen voorlopig vooruit....
Groet vanuit een zeer nat Guyana!
Dit keer neem ik jullie graag mee voor een bezoek aan mijn huis en straat. Ik woon in een mooi houten huis aan de oude spoorlijn. (bovenhuis op de foto). Treinen zie je al tientallen jaren niet meer, maar de ijzeren delen van de rails kun je nog steeds terug vinden. Waar vroeger de trein reed, lopen nu koeien, paarden, ezels en geiten. Kinderen spelen cricket en rond Pasen wordt er volop gevliegerd. Een drukke en levendige buurt.
Tegenwoordig hebben we straatnaamborden in Georgetown. Ja ja we gaan vooruit!
Oorspronkelijke huizen in Guyana zijn van hout, maar je ziet nu steeds meer betonnen huizen. Goedkoper en beter te onderhouden (scheelt veel verfwerk!). De huizen worden in alle kleuren geverfd: roze, groen, blauw, oranje, wit. Je snapt soms niet hoe ze het kunnen bedenken...
We hebben sinds een paar maanden verkeerslichten. Voorheen waren er welgeteld 2 werkzaam in de hele stad, maar nu hebben ze op belangrijke punten lichten opgehangen. Uiteraard zijn ze niet op elkaar afgestemd, dus als de één groen is, is de volgende, na 100m rood en vormt zich daar een file. Guyanezen zijn niet opgegroeid met verkeerslichten, dus de meeste mensen weten niet wat ze moeten doen. Voorsorteren? Stoppen voor oranje of rood licht? Wat bedoel je....Het levert nogal eens verwarrende, grappige, maar ook gevaarlijke momenten op.
Vrouwen fietsen eigenlijk niet. Dat is werk voor de mannen. De vrouwen lopen (maar wel zo min mogelijk), gaan met de bus of taxi maar worden ook door de mannen op de fiets gebracht. Ze zitten op de stang. Ik ben inmiddels zo ingeburgerd dat ik nu ook de eer heb om door "mijn man" op de fiets meegenomen te worden. Maar om nou te zeggen dat het comfortabel is.........
Groet uit Guyana!
Sinds dit jaar hebben Rudy en ik besloten elke dag te koken. Hij was gewend bij zijn zus langs te gaan om daar mee te eten, maar dat betekende dat ik vaak alleen kookte en at. Dat is dus niet zo gezellig. Eén van onze goede voornemens was dan ook voortaan samen te koken en te eten. En dat doen we. De ene keer gaat het op z'n Hollands (hutspot, bloemkool, groentesoep) en de andere keer gaat het op z'n Guyanees (gebakken rijst met kip, cook-up rijst, soep met eddo en banaan). Ik kan gelukkig meestal de Guyanese keuken wel waarderen, maar sommige dingen eet ik dus echt niet: kippenpoten inclusief de klauwen, vlees van koeienkop, koeienhiel. Guyanezen gooien niets weg en houden ervan om de botten uitgebreid af te kloven om vervolgens de botten te breken om ook het beenmerg op te zuigen....Tja daar hebben we een "cultuurprobleempje".
Maar Rudy snapt dan weer niet dat wij hagelslag op brood eten, bier zónder rietje drinken, niet om 5 uur 's ochtends opstaan om te koken.
Over dat laatste hebben we een gesprek gehad want de meeste vrouwen hier staan om 5 uur op om te koken. Ik ben geen ochtendmens en als je mij chagerijnig wil hebben, dan laat je mij vroeg opstaan. Daar is geen compromis over te sluiten! En laat ik nou net iemand treffen die zelf al aanbood om te koken 's ochtends. Ik zit helemaal goed hier!
Om nog even terug te komen op de dag dat de mannen de fundering afgroeven voor Rudy's zus. Dat bleek toch wel een typisch voorbeeld te zijn van efficientie in Guyana. Niemand had het bouwplan bij zich en niemand wist precies waar de fundering moest komen. Het moet op een bepaalde afstand van de weg komen. Het zou een uur kosten om terug naar huis te gaan dus men besloot op de goede gok te gaan graven. Wat bleek bij thuiskomst, je raadt het al....niet op de goede plek. Ze mogen dus nog een keertje terug om het nu op de goede plek te doen. En zo blijf je bezig!
Mijn eerste salaris is eindelijk gestort! Na 2,5 jaar vrijwilliger te zijn voel ik mij ineens heel rijk! Ik kreeg opdracht van mijn moeder om nu iets leuks en niet iets nuttigs te kopen, dus ik ben mij aan het bedenken wat dat gaat worden.
Vandaag is mijn vader jarig:
pap van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!! Over een paar weken kom ik alsnog taart eten en je kado brengen, en dan drinken we een borrel!
groet uit Guyana
En wat toeschouwers:
