maandag 30 juni 2008

Linden

Vrijdag en zaterdag heb ik in Linden doorgebracht. Mijn collega (die ik opgeleid heb) werkt in Linden en ik bezoek haar eens per maand om patiĆ«nten te zien en mensen door te verwijzen naar de oogarts. We kunnen goed met elkaar opschieten en het zijn voor mij altijd leuke dagen. Ook lange dagen met bij elkaar 5 uur reistijd. Vrijdag had ik eerst een vergadering met Charles en Arvel (die is in het land) en ik kon uiteindelijk pas om 10 uur vertrekken. Het duurde bijna een uur voordat de bus vertrok en ik was om 13 uur bij Luciean in Linden. De meeste mensen wachtten al een tijd en ik heb daarom meteen maar doorgewerkt tot 15 uur. De vergadering was onverwachts gepland en ik kon er niet onderuit. Luciean op de hoogte gebracht en zij heeft de patiĆ«nten geprobeerd te bellen, maar helaas waren de meesten toch vroeg in de kliniek. Gelukkig maar dat ik niet in Nederland werk, want ze zouden mij levend villen. Hier niet, men wacht rustig af. Na het werk zijn Luciean naar basisschool diploma-uitreiking van een nichtje gegaan. Dat meisje heeft de afgelopen jaren haar ouders en broertjes aan aids verloren en is zelf ook besmet. Het gaat gelukkig naar omstandigheden goed met haar. De uitreiking is best officieel met toneelstukjes en optredens. De kinderen dragen een toga met “hoed” zoals je die ziet in Amerika. Leuk om mee te maken. Ik heb bij Luciean overnacht, samen het bed gedeeld ;-)
De volgende ochtend zijn we naar het ziekenhuis gegaan om vandaaruit opgehaald te worden voor een outreach dag. Dat hield in dat we vnl. schoolkinderen op locatie hebben onderzocht. Een buurtorganisatie had ons gevraagd om hun kinderen te onderzoeken. Het is een actieve organisatie dat kinderen uit de buurt helpt met schoolwerk, boeken, medische zorg en computerlessen. Luciean en Ugita hebben bij elkaar 60 kinderen onderzocht. We werkten in een kerk wat eigenlijk een ruimte onder een huis was, afgeschermd met houten platen. Na afloop werden we door de bestuursvoorzitter uitgenodigd voor lunch en daarna zijn Ugita en ik terug naar Georgetown gegaan.

de meiden aan het werk
















Luciean en een patientje
een helper met de visuskaart













Ugita aan het werk


En verder, wist je dat:
  • de Guyanezen altijd "goedemorgen, -middag, -avond" zullen zeggen, het is heel onbeleefd om "hoi" te zeggen
  • je een tas nooit op de grond mag zetten, die hoort op een stoel of tafel te staan
  • er maar 2 pinautomaten in Guyana zijn waar ik met mijn Nederlandse pas kan pinnen
  • er geen deurbellen zijn: je roept "inside/upstairs/downstairs" als je bij iemand bent
  • mensen niet zeggen wie ze zijn als ze je bellen, je moet aan de stem horen wie het is en de Guyanezen zijn er uitstekend in!
  • we 1 telefoonboek hebben voor het hele land, voorzien van voornamen en achternamen
  • als de electriciteitsrekening komt, dan heb je een paar dagen om te betalen anders wordt letterlijk de kabel naar het huis doorgeknipt
wat voorbeelden van de taal:
  • wha happen: hoe gaat het?
  • getting thru: word je al geholpen?
  • me ain know: ik weet het niet
  • me love she bad: ik hou heel veel van haar
  • whe ye de: waar ben je?
  • I done wok: ik ben klaar met werken
  • me eyes run water: ik heb tranende ogen
  • I lef she and golong me way: ik liet haar achter en ben weggegaan

Groet uit Guyana!

zondag 22 juni 2008

naar de creek

Afgelopen week ben ik 2 dagen naar de creek gegaan. Afgelopen zondag eerst met Rudy’s familie en mijn 2 collega’s. Het plan bestond al heel lang, maar veel verder dan het plan kwam het niet. Dus op een dag hebben Rudy en ik een datum geprikt en een bus gehuurd. Rudy’s zus Annette met haar 5 kinderen, Rudy’s broer Mickey met vrouw en zoon, neef Ryan met vriendin, nichtje Alicia, mijn collega’s Monda en Angelina en Rudy en ik vulden een bus vol. Iedereen bracht eten en drinken en we hebben een dag doorgebracht in een creek zo’n uur rijden vanaf Georgetown. Het was vaderdag en daarom erg druk, maar vooral gezellig. We hebben ongelooflijk veel lol gehad en voor de kinderen was het de 1e keer in hun leven dat ze konden zwemmen. De creek had een ondiep en diep gedeelte; prima voor de kinderen en ook geschikt voor ons om te zwemmen en vanaf de kant te springen/duiken.






Rudy, Angelina en Monda



nichtjes en neef
















Annette


mijn collega's








broer met vrouw (links), 3 nichtjes in het midden

De dag had een heel bizar einde. We zagen mensen een man uit het water halen en hem vervolgens reanimeren. Het bleek dat de man een uur vermist was en uiteindelijk werd hij in het water gevonden. Hij was dronken en ik vermoed dat hij bewusteloos is geraakt en vervolgens is verdronken. De man heeft al die tijd (dood) in het water gelegen en tientallen mensen waren aan het zwemmen. Alcoholisme is een groot probleem in dit land en veel mensen komen om door ongelukken veroorzaakt door drank. Uit de reactie van mensen bij de creek bleek wel hoe “gewoon” het is. Iedereen reageerde vrij laconiek over de situatie en ging vervolgens gewoon verder met waar ze mee bezig waren.

Gisteren ben ik met een groep VSO-ers naar een andere creek gegaan. Wederom gezellig, veel eten en drinken en een leuke dag gehad.

Rudy kon niet mee, die is druk aan het werk. Hij werkt momenteel voor zichzelf en schildert het huis van vrienden. Die hebben een groot nieuw huis gebouwd en dat moet nu helemaal geverfd worden (binnen- en buitenmuren, vloer, plafond). Dat houden Rudy en 2 collega’s ongeveer 5 weken bezig. Hij verdient meer met zijn eigen werk en hij heeft meerdere klussen wachten. Goede ontwikkelingen voor hem dus! We hebben laatst een offerte gemaakt voor een huis dat blus- en brandschade heeft. Rudy heeft alle kosten opgevraagd voor materiaal en ik heb de offerte opgesteld. Totaal bedrag: 1,2 miljoen…..(6000 US = 4000 Euro). Hij krijgt hoogstwaarschijnlijk het werk toegewezen en kan daar aan de slag.

Het werk blijft enorm druk. Ben volop bezig met trainingen geven, het screeningsprogramma voor schoolkinderen, het opzetten van een glaucoma spreekuur in de Eye Clinic, voorbereidingen voor de nieuwe klinieken, ons definitieve voorstel van onze training voor de universiteit (voor het krijgen van accreditatie). De weken vliegen voorbij en ik krijg het af en toe benauwd als ik denk aan de hoeveelheid werk. Ik had eigenlijk verwacht dat het met de komst van Angela wat rustiger zou worden, maar het lijkt erop dat het werk simpelweg verdubbeld is….Nou ja beter druk dan stil op een stoel zitten.

En verder:

· De buren hebben de 2 honden weg gedaan. Alleen de puppy is nog hier. We zijn eindelijk af van het geblaf….

· Rudy leert steeds meer Nederlands en hij is snelle leerling!

· De straten hebben weer blank gestaan door de vele regen afgelopen week

· Komende dinsdag is mijn grote broer jarig!


groet uit Guyana!