maandag 30 juni 2008

Linden

Vrijdag en zaterdag heb ik in Linden doorgebracht. Mijn collega (die ik opgeleid heb) werkt in Linden en ik bezoek haar eens per maand om patiĆ«nten te zien en mensen door te verwijzen naar de oogarts. We kunnen goed met elkaar opschieten en het zijn voor mij altijd leuke dagen. Ook lange dagen met bij elkaar 5 uur reistijd. Vrijdag had ik eerst een vergadering met Charles en Arvel (die is in het land) en ik kon uiteindelijk pas om 10 uur vertrekken. Het duurde bijna een uur voordat de bus vertrok en ik was om 13 uur bij Luciean in Linden. De meeste mensen wachtten al een tijd en ik heb daarom meteen maar doorgewerkt tot 15 uur. De vergadering was onverwachts gepland en ik kon er niet onderuit. Luciean op de hoogte gebracht en zij heeft de patiĆ«nten geprobeerd te bellen, maar helaas waren de meesten toch vroeg in de kliniek. Gelukkig maar dat ik niet in Nederland werk, want ze zouden mij levend villen. Hier niet, men wacht rustig af. Na het werk zijn Luciean naar basisschool diploma-uitreiking van een nichtje gegaan. Dat meisje heeft de afgelopen jaren haar ouders en broertjes aan aids verloren en is zelf ook besmet. Het gaat gelukkig naar omstandigheden goed met haar. De uitreiking is best officieel met toneelstukjes en optredens. De kinderen dragen een toga met “hoed” zoals je die ziet in Amerika. Leuk om mee te maken. Ik heb bij Luciean overnacht, samen het bed gedeeld ;-)
De volgende ochtend zijn we naar het ziekenhuis gegaan om vandaaruit opgehaald te worden voor een outreach dag. Dat hield in dat we vnl. schoolkinderen op locatie hebben onderzocht. Een buurtorganisatie had ons gevraagd om hun kinderen te onderzoeken. Het is een actieve organisatie dat kinderen uit de buurt helpt met schoolwerk, boeken, medische zorg en computerlessen. Luciean en Ugita hebben bij elkaar 60 kinderen onderzocht. We werkten in een kerk wat eigenlijk een ruimte onder een huis was, afgeschermd met houten platen. Na afloop werden we door de bestuursvoorzitter uitgenodigd voor lunch en daarna zijn Ugita en ik terug naar Georgetown gegaan.

de meiden aan het werk
















Luciean en een patientje
een helper met de visuskaart













Ugita aan het werk


En verder, wist je dat:
  • de Guyanezen altijd "goedemorgen, -middag, -avond" zullen zeggen, het is heel onbeleefd om "hoi" te zeggen
  • je een tas nooit op de grond mag zetten, die hoort op een stoel of tafel te staan
  • er maar 2 pinautomaten in Guyana zijn waar ik met mijn Nederlandse pas kan pinnen
  • er geen deurbellen zijn: je roept "inside/upstairs/downstairs" als je bij iemand bent
  • mensen niet zeggen wie ze zijn als ze je bellen, je moet aan de stem horen wie het is en de Guyanezen zijn er uitstekend in!
  • we 1 telefoonboek hebben voor het hele land, voorzien van voornamen en achternamen
  • als de electriciteitsrekening komt, dan heb je een paar dagen om te betalen anders wordt letterlijk de kabel naar het huis doorgeknipt
wat voorbeelden van de taal:
  • wha happen: hoe gaat het?
  • getting thru: word je al geholpen?
  • me ain know: ik weet het niet
  • me love she bad: ik hou heel veel van haar
  • whe ye de: waar ben je?
  • I done wok: ik ben klaar met werken
  • me eyes run water: ik heb tranende ogen
  • I lef she and golong me way: ik liet haar achter en ben weggegaan

Groet uit Guyana!

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik ben gek op foto's kijken en er zijn weer hele mooie bij. Ook leuk om Rudy's familie op deze manier een beetje te leren 'kennen'. We wachten nog op foto's van je schilderkunst (smile).
Doei, mama