zaterdag 26 april 2008

bootje varen

Door alle drukte heeft het een tijdje geduurd voordat jullie van mij horen. Maar hier dan toch eindelijk een update. Zoals ik de vorige keer schreef, heb ik de 2 andere ziekenhuizen bezocht: Bartica en Suddie. Ik ben eerst naar Bartica gegaan. Om daar te komen ben ik met de bus naar Parika gegaan (uurtje) en daar met de speedboot verder gegaan. Bartica ligt 1,5 uur varen ten zuiden van Parika aan de Essequibo rivier. Je gaat dus de rivier op. Het duurde zo’n 45 minuten voordat de boot gevuld was en dan zit je vooral op een bankje te wachten. De boot vertrok vanaf de oever/strand en met wat stuntwerk vind je je plek. Een aantal blauwe plekken krijg je er gratis bij. In het ziekenhuis heb ik met de leidinggevende dame gesproken. De kamer voor onze unit is zo goed als klaar en het ziekenhuis is er klaar voor. We hebben besproken hoe we nu verder gaan en ik wil graag de verpleegkundigen en de mensen van de gezondheidsklinieken in het binnenland trainen in algemene oogzorg. Zij zijn vaak de 1e mensen die patiënten zien en zij hebben een belangrijke taak om oogafwijkingen te herkennen. Sommige problemen kunnen zij zelf oplossen, andere kunnen zij doorsturen naar de refractionist en ernstige afwijkingen moeten meteen doorgestuurd worden naar de oogarts. Die afweging is belangrijk en daarin hebben zij training nodig. Eens per maand komen alle medewerkers bij elkaar en ik krijg tijd voor een workshop tijdens één van deze bijeenkomsten.

Na mijn bezoek heb ik Ian (oud VSO-er) opgezocht en ik heb bij hem overnacht. ’s Avonds met 2 andere VSO-ers uit eten gegaan. De volgende dag vroeg opgestaan en de boot terug naar Parika genomen. Dat is 1,5 uur naar het noorden (richting zee) en toen met de volgende boot 1 uur naar het westen, naar de overkant van de rivier. De rivier is enkele tientallen km’s breed! Daar ben ik met een taxi naar het ziekenhuis in Suddie gegaan (20 minuten). Ook hier heb ik overleg gehad over de benodigdheden om de kliniek te openen. Het ziekenhuis is bijna zo ver en we hopen in juni/juli in alle ziekenhuizen te kunnen beginnen. Monda gaat in Suddie werken en haar moeder werkt er ook. Die heb ik even opgezocht en uiteindelijk ben ik bij haar thuis gaan lunchen. Daarna mijn reis naar Georgetown vervolgd en ik was om 4 uur thuis. Moe, zonverbrand, met wat blauwe plekken en een snee in mijn teen maar met een goed gevoel!

Bij thuiskomst kwam ik tot de ontdekking dat Arvel even in het land was. Een complete verrassing voor mij. Ik heb een lange vergadering gehad en dat was niet verkeerd. Ik leer steeds beter met hem om te gaan en ik weet ook dat zijn woorden niet veel waarde hebben. Het blijft altijd afwachten of hij doet wat hij belooft. Charles gaat in mei op vakantie en heeft mij verteld dat hij deze tijd wil gebruiken om na te denken of en hoe hij verder wil gaan. Ik heb aangeboden om een aantal van zijn taken over te nemen. Ik heb er nu een nieuwe collega bij en na 3 jaar ben ik wel toe aan een stap hoger in de organisatie. Ik wil een actievere rol spelen en vind dat Charles best wat taken kan overdragen. Dan heb ik het over gesprekken met ziekenhuizen, volledige verantwoordelijkheid voor opzetten van de klinieken, organiseren van trainingen etc. Charles was heel blij dat hij mij naar de ziekenhuizen had laten gaan en zowel Arvel als Charles was heel tevreden over mijn bezoeken. Ik heb zo kunnen laten zien dat Charles niet alles zelf hoeft te doen, want zijn werkdruk is hoog.

Een beetje nieuws over ons huisje-boompje-beestje: Rudy heeft een TV-tafel in elkaar getimmerd. Die moet alleen nog geverfd worden. Ik ben druk bezig met schilderen en zal wat foto’s opsturen als het af is. De planten buiten staan in volle bloei in blauw, roze en oranje. En dat beestje dan? Nou die is onderweg….. ik wil graag een papagaai! Het beste is om ze zo jong mogelijk te kopen, maar dan moet je ze nog met de hand voeren. Dat lukt niet als je werkt……..Dus Monda’s moeder gaat een klein papagaaitje kopen en die de 1e paar weken verzorgen en dan ga ik hem ophalen. Het wordt een vrij kleine, groen en hij gaat hopelijk praten. En dan wel natuurlijk Engels én Nederlands!!! (ik kan vast oefenen met opvoeden in 2 talen ha ha ha).

En verder:

· De minister van Gezondheidszorg heeft Rudy ontmoet en na de ontdekking dat ik “wortels” in Guyana krijg, heeft hij ons aan de minister van Huisvesting geïntroduceerd. Ze hebben samen afgesproken dat ik bouwgrond kan krijgen als ik dat wil en dat ik naar de minister toe ga als we een huis willen bouwen… tís maar dat je het weet

· Ik heb ½ pond knoflook gepeld. Als je dit in de blender doet en in de koelkast bewaart kun je heel makkelijk een lepel eruit halen voor het koken. Scheelt werk! Het pellen helpt goed als je boos bent, kun je je prima afreageren…..(spreek uit ervaring)

· Ik heb gisteren 5 CD’s gekocht voor 3 euro…..alle soorten muziek/films zijn verkrijgbaar en vaak gloednieuw.

· Onze mangoboom is in volle bloei en er groeien tientallen mango’s nu.

Groet uit Guyana!

1 opmerking:

Anoniem zei

Hola Petra
I am sorry I cant write in your own idiom.
I was just looking for blogs in Guyania when I found by chance yours.
I am very enchanted with the contents of it. Beautiful photos taken from Nature
I wish you success.
Kind regards from Brazil
geraldo